It's time for Africa
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
05 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Lieve allemaal,
het is zover ik ben eindelijk in het verre Zuid-Afrika! Ik typ dit reisverslag vanaf een computer op de universiteit omdat ik mijn laptop nog even niet in bezit heb, maar dat vertel ik later wel (don't worry, mum).
Nou, waar moet ik beginnen... De vliegreis is goed verlopen. Het was een lange zit maar gelukkig konden we films kijken, lekker eten, poging doen tot slapen en naar het soms prachtige uitzicht kijken.
Om 22.45 uur zetten we dan eindelijk voet op het Zuid-Afrikaanse land.
We worden meteen geconfronteerd met de cultuur hier, lang verhaal maar ik zal het proberen kort te houden.
Een busje zou ons op komen halen, het vrouwtje dat op ons wachtte schrok toen ze ons zag. 'Zijn jullie met 4?? Ik heb hier staan dat ik maar 1 iemand op moet halen.' Oke, fijn.
Er zat al een ander meisje in de auto (geen busje dus) die ons op kwam halen. Er konden dus maar 2 mensen mee. Na een hoop geregel, op z'n Afrikaans, besloten ze om op en neer te rijden.
Meike en Michelle gingen mee en Jodie en ik bleven met het vrouwtje op het vliegveld. Nadat de motor er mee op hield en later weer soort van gemaakt was, het parkeergeld op was dat Jodie en ik hebben moeten voorschieten, konden zij eindelijk richting Stellenbosch.
Voor ons was het nog ruim 1,5 uur wachten op het vliegveld. Rond 01.15 uur kwam eindelijk de auto (nog nooit zo blij geweest die kleine, dunne man te zien). Op naar het hostel!
Toen we daar aankwamen schrok ik een beetje; er lagen wat zwervers en overal waren hekken. Maar ja, ik was te moe om daar over na te denken dus meteen bed in, op onze prachtige (uhhum) kamer.
Om 7.30 ging de wekker al weer want we zouden naar International office moeten lopen. Toen bleek dat toch iemand ons op zou komen halen, ook prima.
Toen begon het geregel... Inschrijving regelen, weer naar een ander gebouw, daar viel de stroom uit (einde geregel), lekker wat eten, weer naar binnen om te betalen (ja ja er was weer stroom na 2 uur), weer terug naar Tanya voor onze gegevens, naar een of ander gebouwtje om een foto te laten maken op de studenten kaart, studentenkaart activeren..
En dan kom ik nu bij die laptop. Om internet te krijgen moet er een software op je laptop komen, daarvoor moet je de laptop inleveren. We stonden ongeveer 1,5 uur in de rij toen we erachter kwamen dat we nog geen password hadden... Balen! Maar gelukkig wilde ze ons toch helpen. Nou, laptop ingeleverd met bibberende handjes en die zien we hopelijk over 2/3 dagen terug. Voorlopig nog geen skype dus en omdat we geen wifi hebben dus ook geen Whatsapp (toch bedankt voor die mobiel, Milou :p). Internet moeten we ook apart betalen en is best prijzig dus skypen gaat ook niet al te vaak :( Ik heb sowieso het idee dat ik bijna blut ben, zoveel kosten hebben we al moeten maken.
Nou toen moesten ons password halen maar of course, onze studentenkaart werkt niet, dan morgen maar weer.
We hebben overheerlijke spaghetti gekookt in onze geweldige keuken, smaakte prima. De mensen hier zijn allemaal heel aardig en willen je ook echt helpen. De kamer was even schrikken maar die hebben we een grondige poetsbeurt gegeven. Volgende week starten we met stage, nu eerst nog alles regelen en een beetje verkennen.
Dit was het voor nu zo wel een beetje ;) Ik laat zo snel mogelijk weer iets horen, hopelijk vanaf m'n eigen laptop.
Groetjes,
Iris
het is zover ik ben eindelijk in het verre Zuid-Afrika! Ik typ dit reisverslag vanaf een computer op de universiteit omdat ik mijn laptop nog even niet in bezit heb, maar dat vertel ik later wel (don't worry, mum).
Nou, waar moet ik beginnen... De vliegreis is goed verlopen. Het was een lange zit maar gelukkig konden we films kijken, lekker eten, poging doen tot slapen en naar het soms prachtige uitzicht kijken.
Om 22.45 uur zetten we dan eindelijk voet op het Zuid-Afrikaanse land.
We worden meteen geconfronteerd met de cultuur hier, lang verhaal maar ik zal het proberen kort te houden.
Een busje zou ons op komen halen, het vrouwtje dat op ons wachtte schrok toen ze ons zag. 'Zijn jullie met 4?? Ik heb hier staan dat ik maar 1 iemand op moet halen.' Oke, fijn.
Er zat al een ander meisje in de auto (geen busje dus) die ons op kwam halen. Er konden dus maar 2 mensen mee. Na een hoop geregel, op z'n Afrikaans, besloten ze om op en neer te rijden.
Meike en Michelle gingen mee en Jodie en ik bleven met het vrouwtje op het vliegveld. Nadat de motor er mee op hield en later weer soort van gemaakt was, het parkeergeld op was dat Jodie en ik hebben moeten voorschieten, konden zij eindelijk richting Stellenbosch.
Voor ons was het nog ruim 1,5 uur wachten op het vliegveld. Rond 01.15 uur kwam eindelijk de auto (nog nooit zo blij geweest die kleine, dunne man te zien). Op naar het hostel!
Toen we daar aankwamen schrok ik een beetje; er lagen wat zwervers en overal waren hekken. Maar ja, ik was te moe om daar over na te denken dus meteen bed in, op onze prachtige (uhhum) kamer.
Om 7.30 ging de wekker al weer want we zouden naar International office moeten lopen. Toen bleek dat toch iemand ons op zou komen halen, ook prima.
Toen begon het geregel... Inschrijving regelen, weer naar een ander gebouw, daar viel de stroom uit (einde geregel), lekker wat eten, weer naar binnen om te betalen (ja ja er was weer stroom na 2 uur), weer terug naar Tanya voor onze gegevens, naar een of ander gebouwtje om een foto te laten maken op de studenten kaart, studentenkaart activeren..
En dan kom ik nu bij die laptop. Om internet te krijgen moet er een software op je laptop komen, daarvoor moet je de laptop inleveren. We stonden ongeveer 1,5 uur in de rij toen we erachter kwamen dat we nog geen password hadden... Balen! Maar gelukkig wilde ze ons toch helpen. Nou, laptop ingeleverd met bibberende handjes en die zien we hopelijk over 2/3 dagen terug. Voorlopig nog geen skype dus en omdat we geen wifi hebben dus ook geen Whatsapp (toch bedankt voor die mobiel, Milou :p). Internet moeten we ook apart betalen en is best prijzig dus skypen gaat ook niet al te vaak :( Ik heb sowieso het idee dat ik bijna blut ben, zoveel kosten hebben we al moeten maken.
Nou toen moesten ons password halen maar of course, onze studentenkaart werkt niet, dan morgen maar weer.
We hebben overheerlijke spaghetti gekookt in onze geweldige keuken, smaakte prima. De mensen hier zijn allemaal heel aardig en willen je ook echt helpen. De kamer was even schrikken maar die hebben we een grondige poetsbeurt gegeven. Volgende week starten we met stage, nu eerst nog alles regelen en een beetje verkennen.
Dit was het voor nu zo wel een beetje ;) Ik laat zo snel mogelijk weer iets horen, hopelijk vanaf m'n eigen laptop.
Groetjes,
Iris
-
05 Februari 2014 - 15:57
Opa En Oma Van Dijk:
Hoi lieve Iris,
Wij zijn blij te horen dat je goed en zonder kleerscheuren in Zuid Afrika bent aangekomen,zij het met de nodige strubbelingen.
Maar jouw kennende laat je je niet zo gauw uit het veld slaan,pittige dame!
Je ziet nu het grote verschil tussen culturen,maar daar moet je nog aan wennen.
Hier gaat alles goed.Wij wensen je heel veel succes in de komende tijd van gewenning daar.
Groetjes van opa en oma -
05 Februari 2014 - 16:36
Irna:
Ha Iris, da's al gelijk een heel avontuur bij aankomst ! Gelukkig dat jullie met z'n viertjes zijn :-) , en fijn dat je een weekje extra hebt om nog dingen te regelen en te wennen ! Tot gauw weer, knuffel van ons. -
05 Februari 2014 - 18:04
Anita Van Dijk:
Ha maegdje, het zal eens niet zijn dat jij van alles meemaakt. Je bent er net twee dagen. Ik ben wel blij dat de reis verder goed is verlopen. Je zult nog veel spannende dingen meemaken. Wel leuk dat je mensen leert kennen van verschillende nationaliteiten. Veel plezier vanavond bij je eerste braai:) xx mam
-
05 Februari 2014 - 18:33
Mieke Teeuwen :
Hoi Iris,
Nou dat is al een heel avontuur zo voor de eerste dag! Ben benieuwd naar het vervolg! Gaat vast allemaal lukken daar! Véél plezier! -
05 Februari 2014 - 18:43
Opa En Oma Moonen:
Hoi lieve Iris, heel blij wat van je te horen en gelukkig dat je goed bent gearriveert. Aan die luxe daar daar zul je wel aan wennen haha. We blijven op de hoogte via pap en mam. we hopen dat je veel succes krijgt. Opa zegt; misschien kom je wel een Afrikaan tegen met zululippen. Nu het eenmaal aan het draaien is gaat het toch heel hard. We gaan nu al aftellen. Komt allemaal goed. Heel veel succes, dat lukt jou wel.
Groetjes opa en oma -
06 Februari 2014 - 15:11
Iris:
Wat een lieve reacties allemaal! :)
Ik heb eindelijk internet op mijn laptop!!!
De braai gisteren was super gezellig, een volgend reisverslag volgt denk ik volgende week/einde deze week ;)
xx -
10 Februari 2014 - 12:52
Frans En Olga:
hallo Iris, Met een paar hobbels te nemen ben je goed op je kamer aangekomen en dat is fijn. Voor veel is een oplossing blijkt maar weer. Blijf je verwonderen, verwacht niet te veel en er zullen vele mooie verhalen door jou geschreven worden. We horen graag over de mensen en dieren die je gaat ontmoeten en alles wat je mee mag maken. Blijf vooral genieten en ons in Nederland op de hoogte houden!
liefs Frans en Olga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
