Burned, burned, burned

Ik zit hier nu best wel zielig en ellendig mijn reisverslag te schrijven met een zongebrande rode gloed over mijn lichaam, die niet al te prettig aanvoelt.. Maar dat verhaal komt later.
Waar was ik? Oh ja, vorige week zaterdag was die drukke leuke dag. Zondag hebben we niet heel veel meer gedaan. Ik ben ’s ochtends in de hitte gaan hardlopen, was toch wel even lekker 
Verder de hele dag aan school gewerkt en ’s avonds genoten van zelfgemaakte Zuid-Afrikaanse Bobotie.
Maandag kunnen we weer lekker aan de bak met onze ‘lieve, schattige kindjes’. Hoewel ik moet zeggen dat ze het vandaag best goed deden. Michelle en ik hadden voorbereid om het alfabet aan ze te leren. Elk kind kreeg een letter en mocht deze inkleuren. Vervolgens moesten ze, met een beetje hulp van buitenaf, in de volgorde van het alfabet gaan staan.
We hebben het ABC.. lied nog met ze gezongen en dat ging allemaal best prima!
Het was een leuke dag maar dan… JONKERSHOEK! Met de stage is niks mis, die vind ik zelfs leuker dan op de crèche maar helaas was Zuid-Afrika vandaag omgetoverd tot een grote vorm van Nederland en hebben we 10 km lang forse wind (storm!!) tegen gehad.
Zelf de stukken bergafwaarts, had ik het idee dat ik achteruit terug ging, een pittige klus dus. Daar aangekomen zijn er maar 3 kinderen… ‘zucht’.
Maar we vervelen ons niet want Liandra en Dewald geven ons een hele preek over God en Jezus. Iedereen is hier heel gelovig en de meeste zijn lid van een kerk. Ze vroegen dan ook van welke kerk wij lid waren; uhh, geen enkele.. ‘Oh en in Nederland dan?’ Uhh, ook geen enkele..
Ik dacht even dat ze van hun stoel zouden vallen van verbazing maar ze vingen zichzelf net op tijd op. Het hele leven draait hier om Jezus, de Bijbel en God. Elke dag bidden ze twee keer per dag en lezen ze de Bijbel. Ze vertellen ons verhalen over de missies die ze met de kerk doen en de wonderen die God kan verrichten zolang je er maar in gelooft.
Bizar dat het verschil met Nederland zo groot is,ze geloven dan ook niet dat er bij ons bijna niemand meer naar de kerk gaat en veel kerken zelf sluiten. Schande, vinden ze het! Maar ja, ieder zo z’n ding.
Oh ja, ook heel leuk mijn usb-stick is officieel overleden, hoewel ik hem nog amper gebruikt heb  Misschien toch maar een kerkdienst houden dan :P
Dinsdag willen we vol goede moed weer naar Kayamandi fietsen, is Michelles band lek. Dat is twee..
Uiteindelijk toch op de crèche aan gekomen, lopen we regelrecht de jungle in. De teacher is spoorloos verdwenen dus wij staan met z’n tweeën op een groep wilde, elkaar wurgende kinderen.
Een uitdaging is het wel moet ik zeggen. We laten ze maar een kaart kleuren zodat ze even rustig zijn. Als de teacher na ongeveer een uur terug komt, kunnen we een verhaaltje voorlezen. Ze houdt nog even een preek over respect, maar daar trekken de kinderen zich weinig van aan.
Helemaal gesloopt zijn we, door al dat geschreeuw en door de weer teruggekomen hitte.
In Jonkershoek had ik vandaag wel een leuke dag, ik heb de hele middag wiskunde in het Afrikaans uitgelegd (en de kinderen begrepen me ook nog). Zo leer ik ook nog eens wat!
Woensdag hebben we gesprek gehad met Pam en Denise over de lange dagen en de extreme fietstocht. De oplossing tot nu toe is; maandag en woensdag de hele dag op de crèche, dinsdag ’s morgens crèche en ’s middags Jonkershoek en donderdag s’ morgens crèche of gehandicaptenopvang en ’s middags crèche of Reading eggs. Even om het makkelijk en overzichtelijk te maken.. Ik weet nog niet of ik zo blij ben om 2 volle dagen in de jungle te bivakkeren maar we zien wel.
’s Avonds ben ik met Meike gaan zwemmen. Wat heerlijk is dat zeg, 1,2 km baantjes getrokken.
Donderdag hebben we een zeer aparte ervaring tijdens het voorlezen. We lezen ‘The ugly Duckling’ voor. Naderhand is het Question time en vragen we hoe de kinderen reageren op iemand die anders is dan de rest. Zegt een jongetje (echt waar, niet gelogen); ‘Ik zou ‘m neersteken met het mes van mijn vader en vermoorden.’ Een kind van 5 jaar! Niet te geloven dit!
Volgende week gaat dus helemaal draaien om regels en respect, even temmen die handel.
’s Middags gaan we de eerste keer naar Reading eggs maar dat is best saai want er zijn maar 3 kinderen en ze zitten de hele tijd met een koptelefoon achter de computer, hmm..
’s Avonds gaan we op stap met Mark en Albert. ‘Zullen we Springbok eens proberen?’ Ja leuk! Komen we daar aan, besloten feest. Even een pilsje in de pub dan maar en dan op naar Bohemia met de goedkope lekkere wijn.
Vrijdag weer de hele dag aan school gewerkt, BLEH! En ’s avonds als soort van verrassing voor Michelle sushi eten! Haar laptop was bijna gecrasht (echt verschrikkelijk als dat hier gebeurt!) maar gelukkig laten onze elektrotechneuten ons niet in de steek en doet ie het min of meer weer.
Dus dat moet gevierd worden! (Helaas lus ik geen vis, maar het Chinese gerecht met kip en cashewnoten was ook heerlijk).
Zaterdag gaan we dan eindelijk voor het eerst in 4 weken naar het strand, in het plaatsje Strand (heel origineel). Vol goede moed staan we op en pakken we onze tas in, eindelijk zon, zee, strand!
Gordijnen open zodat de zon binnen kan komen en hup… Maar dan… Geloof ’t of niet; het regent!! Net op de dag dat wij naar het strand willen en nadat het hier 4 weken lang nog niet geregend heeft, uitgerekend vandaag is het zwaarbewolkt en regent het.
Eigenwijs als we zijn trekken we ons een trui aan (hoewel het waarschijnlijk nog iets van 20-25 graden is) en gaan we op naar het station.
Tijdens de treinrit klaart het al wat op en als we uiteindelijk op het strand aankomen is het best te doen. ’s Middags kunnen we zelfs al even heerlijk de zee in. Het is helemaal niet druk op het strand, raar want in Nederland zou je met dit weer handdoekje aan handdoekje liggen.
Heerlijk zo’n dagje. Om 15.00 uur moeten vertrekken voor de laatste trein maar er zit ook niet anders op want het strand is weg. Strand weg?? Ja, het is zo extreem vloed geworden dat het complete strand weg is en de weg die pal aan het strand ligt verandert in kolkende rivier. Zeer apart dit..
Eenmaal in de trein en vooral thuis in de douche komt de realisatie: Ik ben nog roder dan de roodste kreeft en heb overal pijn.
Mijn ogen springen zowat uit mijn gezicht en ik kan niks meer van druk op mijn huid voelen. Ik smeer me helemaal in met After sun, mijn gezicht nog met koude yoghurt en met komkommer op mijn brandende ogen probeer ik in slaap te vallen. Zeer aantrekkelijk dus… Nou slapen lukt dus voor geen meter, alles doet pijn en ik voel me misselijk.
Ik durf amper de straat over en vanmorgen voelden we ons allemaal zo brak en misselijk, hmm die zon is gevaarlijker dan we dachten.
Vandaag dus rustig aan doen, hoewel er wel een braai bij ons gepland staat voor vanavond…

Ik kan me trouwens echt niet voorstellen dat jullie straks allemaal met koude tenen en warme chocomel naar de optocht staan te kijken! Maar toch bij deze nog unne gooie Vasteloavundj, neet te laat en neet te zaat! (ich mis ’t toch waal ’n bitje).

Alaaf!