Die Kaap is weer Hollands
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
23 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Hoi Hoi!
Het is een drukke week geweest dus ik heb nu eindelijk een beetje tijd om mijn reisverslag te typen. Eens even denken wat hebben we vorige week nog gedaan… Oh ja, op vrijdag zijn we gaan uit eten met onze Duitse buurmeisjes bij een Indisch restaurant. Voor omgerekend €5,20 per persoon hebben we een hoofd- en nagerecht gehad en gedronken, niet te geloven en lekker dat ’t was!
Zaterdag zijn we met de trein (ja,ja) naar Kaapstad gegaan. Sommige mensen raden de trein af, andere zeggen dat het prima te doen is, bla bla. Oké, dan zoeken we het zelf wel uit!
Voor een retourtje Kaapstad, eerste klas (dit is wel echt nodig!) betaal je 36 Rand (zo’n €3,-).
We komen gelukkig allemaal veilig aan na een prachtige trein rit waar we zebra’s en struisvogels zien.
We besluiten op deze bloedhete dag (42 graden) naar Waterfront te lopen. Nu denk je misschien; ja water, lekker op zo’n hete dag! Er is inderdaad water maar je kunt er niet zwemmen, het is meer een haven. Maar wel een prachtig uitzicht over de oceaan.
Er is een groot luxe winkelcentrum, waar ik me niet helemaal op m’n gemak voel. Het is zo modern en dat tegenover de township waar ik 4 dagen in de week stage loop.
Het plaatsje is verder wel heel gezellig met het haventje en restaurantjes. We nemen een kijkje in het two oceans aquarium waar we dan toch echt haaien zien! En nog allerlei andere mooie en aparte zeedieren, maar ik moet toegeven dat ik ze toch liever in het wild zie.
Ik zou bijna vergeten dat we natuurlijk ook voor het eerst de Tafelberg en Lion’s head hebben gezien. Het viel me een klein beetje tegen, de Tafelberg was kleiner en lager dan ik verwacht had, maar evengoed prachtig natuurlijk. De Lion’s head heb ik van onder tot boven van links naar rechts bekeken maar ik kon er toch echt geen leeuw uithalen. Tot Jodie met een geweldige ingeving kwam over de manier waarop je er naar moest kijken, en ja hoor daar kwam dan toch een soort van leeuwenkop boven (hoewel je misschien wat pientjes op moet hebben om dat te zien :P).
Op de terugweg zien we bij het haventje gewoon een wilde zeeleeuw, prachtig!
Zondag hebben we een wine tasting gedaan met 2 jongens uit Zimbabwe. Ik heb zelfs rode wijn gehad en die smaakte best prima.
Vanaf maandag was het dan zover, ’s ochtends stage op de crèche en ’s middags naar Jonkershoek voor het education project.
Michelle en ik staan op de crèche van Okhulu Connie’s educare. De maandag is het allemaal super gezellig en leuk en zingen we liedjes met de kinderen.
Dan worden de kinderen allemaal voor ons gezet. Huh, wat gaat er gebeuren? De teacher kijkt ons aan;’ ja jullie kunnen beginnen met jullie verhaal. ‘
Michelle en ik kijken elkaar even verbaasd aan, oké hoe gaan we dit nu doen?? We besluiten om Roodkapje te vertellen. Om en om vertellen we een zin in het Engels en de teacher vertaalt het in Xhosa voor de kinderen. Het is leuk om te doen en ’s middags buitenspelen met de kinderen is ook echt gezellig. Wat een plezier kunnen ze hebben als je met ze gaan zingen of een spelletje doet.
Met een goed gevoel gaan we weg, deze crèche wordt ’t denken we allebei.
Maar dan de rest van de week is een grote chaos! De kinderen schreeuwen, gillen, vallen over elkaar, proberen elkaar te wurgen, rennen rond. Ik dacht echt; ‘Wat gebeurt hier!’
Zodra de teacher even de klas uitloopt (ze staat alleen op 29 kinderen in een klein lokaaltje) barst de hel los! En wij met ons Engels en mega gebrek aan Xhosa komen ook niet ver.
Ik heb nog nooit een kind straf gegeven omdat ik echt boos was, maar nu wel. Ze gingen echt te ver en op een gegeven moment stond de helft van de klas buiten.
Het probleem is dat er veel tijd zit tussen de activiteiten en als de kinderen gaan knutselen is er maar materiaal voor 1-3 kinderen, de rest moet dan dus wachten. De verveling speelt op en de kinderen vliegen elkaar aan. Hier moeten we dus iets aan doen!
’s Middags moeten we naar Jonkershoek, dat is zo’n 10 km fietsen, bergop. Poeh!
Meteen de eerste dag gaat Jodies band al lek dus zij gaat samen met Meike terug. Michelle en ik gaan door en komen bezweet, uitgedroogd en roodaangelopen aan.
De kleinste kinderen de kleuren leren staat op het programma, super leuk en gezellig! Helaas regent het als we terug moeten fietsen, dus extra snel die berg af en op dan maar.
Ook de dag erna mogen we weer lekker fietsen, poeh de spierpijn begint wel op te komen… Ook hebben we super honger na zo’n lange fietstocht, huiswerkbegeleiding geven en weer terug fietsen.
Volgende week gaan we misschien van start met het mountainbike project dus dat wordt dubbel zoveel fietsen! Nederland is straks echt piece of cake ;)
Afgelopen zaterdag zijn we met de auto naar Cape point, Cape of good hope en Boulders Beach geweest. Om 8.00 uur konden we de auto op halen, vol goede moet lopen we naar de Car Rental. Niemand… Hmm, das raar. Maar even wachten dan. Om 8.30 uur, nog steeds niemand.
Dan komt de manager aankakken, jeej eindelijk! Je raadt ’t nooit; heeft ze geen sleutel bij zich. Welke manager heeft er nou geen sleutel van haar eigen bedrijf?!
We moeten wachten op een medewerkster die zich verslapen heeft en dan kunnen we rond 9.00 uur eindelijk vertrekken in onze prachtig mooie Honda.
Meike moet nog even wennen aan de kaart want we rijden de eerste zes keer fout. Ik moet zeggen dat het links rijden niet heel moeilijk is maar dat ik erg moest wennen aan mijn plaats op de weg. Je bent al snel geneigd om te veel naar links te gaan rijden. Daarnaast zat de richting aanwijzer ook aan de andere kant waardoor ik de eerste paar keren vol overtuiging, de ruitenwissers aandeed… haha!
Het is een prachtige route langs de kust. Helaas kan ik er niet te veel van genieten want ik moet op de weg letten.
Het is best bergachtig en de auto sputtert met omhoog gaan dan ook wel een aantal keren tegen. Bij Cape point aangekomen worden we meteen welkom geheten door wilde springbokken en struisvogels.
De route naar de vuurtoren van Cape point is prachtig en het uitzicht adembenemend. De rotsen, het helder blauwe water en de rust, geweldig! Dit is het mooiste stukje Zuid-Afrika wat ik tot nu toe gezien heb. Als we beide vuurtorens gezien hebben, stappen we de auto in en gaan we op naar Cape of good hope.
We moeten wel lachen als we aan komen, het is serieus alleen dat bordje! Dus hele bussen komen er heen om een foto van een bord te maken. Maar ik moet toegeven, het is wel het zuidelijkste stukje van het Afrikaanse continent dus toerist als we die dag even zijn, maken ook wij een foto.
Een stukje verderop zie ik zeerobben op een rots liggen. Wat een grote maar machtige beesten zijn dat zeg! Natuurlijk moet er net op dat moment een bus hypere, te enthousiaste, met hoedjes versierede groep Japanners aankomen. Time to go!
Op naar Olifantbos. Dat stelt eigenlijk niet heel veel voor, het is een strand dat er heel mooi uit ziet maar waar je niet echt kunt gaan zwemmen.
We rijden door naar Simon’s Town om een kijkje te nemen bij de pinguïns op Boulders beach.
Op het strand lopen we een poosje en zien we 1 pinguïn, dit meen je niet he! Ga nu niet vertellen dat net nu wij er zijn er maar 1 pinguïn is.
Maar we moeten natuurlijk verder kijken dan onze neus lang is en een stukje verder kunnen we dan eindelijk Boulders beach binnen en zien we de pinguïnkolonie. Geweldig!
Het is broedseizoen dus we zien ook een paar babypinguïns en we horen de geluiden aan van het produceren van zo’n schattige babypinguïn.
Bizar om te zien dat deze beestjes, die je normaal in een koud klimaat verwacht, hier gewoon lekker in de zon op het strand liggen te chillen.
Ook wij genieten nog even met onze voetjes in de zee en sluiten de dag af met een etentje in een Cubaans restaurantje. Het begint al te schemeren als we terug rijden, ik ben dan ook kapot als we weer thuis zijn. We hebben zo’n 300 km afgelegd, en dat in de bergen.
Toch vond ik het leuk om te rijden en die ervaring op te doen.
Helaas kunnen we niet alleen maar leuke dingen doen en moet er ook hard aan school gewerkt worden dus daar ga ik nu maar weer mee verder.
Oh ja, we kunnen post ontvangen dus mochten jullie liefdesbrieven, fanmail, verjaardagskaarten, kerstkaarten en dat soort dingen willen sturen, dat kan!
Liefs,
Iris (ps. de titel is een Afrikaans spreekwoord, vond ik wel grappig)
Het is een drukke week geweest dus ik heb nu eindelijk een beetje tijd om mijn reisverslag te typen. Eens even denken wat hebben we vorige week nog gedaan… Oh ja, op vrijdag zijn we gaan uit eten met onze Duitse buurmeisjes bij een Indisch restaurant. Voor omgerekend €5,20 per persoon hebben we een hoofd- en nagerecht gehad en gedronken, niet te geloven en lekker dat ’t was!
Zaterdag zijn we met de trein (ja,ja) naar Kaapstad gegaan. Sommige mensen raden de trein af, andere zeggen dat het prima te doen is, bla bla. Oké, dan zoeken we het zelf wel uit!
Voor een retourtje Kaapstad, eerste klas (dit is wel echt nodig!) betaal je 36 Rand (zo’n €3,-).
We komen gelukkig allemaal veilig aan na een prachtige trein rit waar we zebra’s en struisvogels zien.
We besluiten op deze bloedhete dag (42 graden) naar Waterfront te lopen. Nu denk je misschien; ja water, lekker op zo’n hete dag! Er is inderdaad water maar je kunt er niet zwemmen, het is meer een haven. Maar wel een prachtig uitzicht over de oceaan.
Er is een groot luxe winkelcentrum, waar ik me niet helemaal op m’n gemak voel. Het is zo modern en dat tegenover de township waar ik 4 dagen in de week stage loop.
Het plaatsje is verder wel heel gezellig met het haventje en restaurantjes. We nemen een kijkje in het two oceans aquarium waar we dan toch echt haaien zien! En nog allerlei andere mooie en aparte zeedieren, maar ik moet toegeven dat ik ze toch liever in het wild zie.
Ik zou bijna vergeten dat we natuurlijk ook voor het eerst de Tafelberg en Lion’s head hebben gezien. Het viel me een klein beetje tegen, de Tafelberg was kleiner en lager dan ik verwacht had, maar evengoed prachtig natuurlijk. De Lion’s head heb ik van onder tot boven van links naar rechts bekeken maar ik kon er toch echt geen leeuw uithalen. Tot Jodie met een geweldige ingeving kwam over de manier waarop je er naar moest kijken, en ja hoor daar kwam dan toch een soort van leeuwenkop boven (hoewel je misschien wat pientjes op moet hebben om dat te zien :P).
Op de terugweg zien we bij het haventje gewoon een wilde zeeleeuw, prachtig!
Zondag hebben we een wine tasting gedaan met 2 jongens uit Zimbabwe. Ik heb zelfs rode wijn gehad en die smaakte best prima.
Vanaf maandag was het dan zover, ’s ochtends stage op de crèche en ’s middags naar Jonkershoek voor het education project.
Michelle en ik staan op de crèche van Okhulu Connie’s educare. De maandag is het allemaal super gezellig en leuk en zingen we liedjes met de kinderen.
Dan worden de kinderen allemaal voor ons gezet. Huh, wat gaat er gebeuren? De teacher kijkt ons aan;’ ja jullie kunnen beginnen met jullie verhaal. ‘
Michelle en ik kijken elkaar even verbaasd aan, oké hoe gaan we dit nu doen?? We besluiten om Roodkapje te vertellen. Om en om vertellen we een zin in het Engels en de teacher vertaalt het in Xhosa voor de kinderen. Het is leuk om te doen en ’s middags buitenspelen met de kinderen is ook echt gezellig. Wat een plezier kunnen ze hebben als je met ze gaan zingen of een spelletje doet.
Met een goed gevoel gaan we weg, deze crèche wordt ’t denken we allebei.
Maar dan de rest van de week is een grote chaos! De kinderen schreeuwen, gillen, vallen over elkaar, proberen elkaar te wurgen, rennen rond. Ik dacht echt; ‘Wat gebeurt hier!’
Zodra de teacher even de klas uitloopt (ze staat alleen op 29 kinderen in een klein lokaaltje) barst de hel los! En wij met ons Engels en mega gebrek aan Xhosa komen ook niet ver.
Ik heb nog nooit een kind straf gegeven omdat ik echt boos was, maar nu wel. Ze gingen echt te ver en op een gegeven moment stond de helft van de klas buiten.
Het probleem is dat er veel tijd zit tussen de activiteiten en als de kinderen gaan knutselen is er maar materiaal voor 1-3 kinderen, de rest moet dan dus wachten. De verveling speelt op en de kinderen vliegen elkaar aan. Hier moeten we dus iets aan doen!
’s Middags moeten we naar Jonkershoek, dat is zo’n 10 km fietsen, bergop. Poeh!
Meteen de eerste dag gaat Jodies band al lek dus zij gaat samen met Meike terug. Michelle en ik gaan door en komen bezweet, uitgedroogd en roodaangelopen aan.
De kleinste kinderen de kleuren leren staat op het programma, super leuk en gezellig! Helaas regent het als we terug moeten fietsen, dus extra snel die berg af en op dan maar.
Ook de dag erna mogen we weer lekker fietsen, poeh de spierpijn begint wel op te komen… Ook hebben we super honger na zo’n lange fietstocht, huiswerkbegeleiding geven en weer terug fietsen.
Volgende week gaan we misschien van start met het mountainbike project dus dat wordt dubbel zoveel fietsen! Nederland is straks echt piece of cake ;)
Afgelopen zaterdag zijn we met de auto naar Cape point, Cape of good hope en Boulders Beach geweest. Om 8.00 uur konden we de auto op halen, vol goede moet lopen we naar de Car Rental. Niemand… Hmm, das raar. Maar even wachten dan. Om 8.30 uur, nog steeds niemand.
Dan komt de manager aankakken, jeej eindelijk! Je raadt ’t nooit; heeft ze geen sleutel bij zich. Welke manager heeft er nou geen sleutel van haar eigen bedrijf?!
We moeten wachten op een medewerkster die zich verslapen heeft en dan kunnen we rond 9.00 uur eindelijk vertrekken in onze prachtig mooie Honda.
Meike moet nog even wennen aan de kaart want we rijden de eerste zes keer fout. Ik moet zeggen dat het links rijden niet heel moeilijk is maar dat ik erg moest wennen aan mijn plaats op de weg. Je bent al snel geneigd om te veel naar links te gaan rijden. Daarnaast zat de richting aanwijzer ook aan de andere kant waardoor ik de eerste paar keren vol overtuiging, de ruitenwissers aandeed… haha!
Het is een prachtige route langs de kust. Helaas kan ik er niet te veel van genieten want ik moet op de weg letten.
Het is best bergachtig en de auto sputtert met omhoog gaan dan ook wel een aantal keren tegen. Bij Cape point aangekomen worden we meteen welkom geheten door wilde springbokken en struisvogels.
De route naar de vuurtoren van Cape point is prachtig en het uitzicht adembenemend. De rotsen, het helder blauwe water en de rust, geweldig! Dit is het mooiste stukje Zuid-Afrika wat ik tot nu toe gezien heb. Als we beide vuurtorens gezien hebben, stappen we de auto in en gaan we op naar Cape of good hope.
We moeten wel lachen als we aan komen, het is serieus alleen dat bordje! Dus hele bussen komen er heen om een foto van een bord te maken. Maar ik moet toegeven, het is wel het zuidelijkste stukje van het Afrikaanse continent dus toerist als we die dag even zijn, maken ook wij een foto.
Een stukje verderop zie ik zeerobben op een rots liggen. Wat een grote maar machtige beesten zijn dat zeg! Natuurlijk moet er net op dat moment een bus hypere, te enthousiaste, met hoedjes versierede groep Japanners aankomen. Time to go!
Op naar Olifantbos. Dat stelt eigenlijk niet heel veel voor, het is een strand dat er heel mooi uit ziet maar waar je niet echt kunt gaan zwemmen.
We rijden door naar Simon’s Town om een kijkje te nemen bij de pinguïns op Boulders beach.
Op het strand lopen we een poosje en zien we 1 pinguïn, dit meen je niet he! Ga nu niet vertellen dat net nu wij er zijn er maar 1 pinguïn is.
Maar we moeten natuurlijk verder kijken dan onze neus lang is en een stukje verder kunnen we dan eindelijk Boulders beach binnen en zien we de pinguïnkolonie. Geweldig!
Het is broedseizoen dus we zien ook een paar babypinguïns en we horen de geluiden aan van het produceren van zo’n schattige babypinguïn.
Bizar om te zien dat deze beestjes, die je normaal in een koud klimaat verwacht, hier gewoon lekker in de zon op het strand liggen te chillen.
Ook wij genieten nog even met onze voetjes in de zee en sluiten de dag af met een etentje in een Cubaans restaurantje. Het begint al te schemeren als we terug rijden, ik ben dan ook kapot als we weer thuis zijn. We hebben zo’n 300 km afgelegd, en dat in de bergen.
Toch vond ik het leuk om te rijden en die ervaring op te doen.
Helaas kunnen we niet alleen maar leuke dingen doen en moet er ook hard aan school gewerkt worden dus daar ga ik nu maar weer mee verder.
Oh ja, we kunnen post ontvangen dus mochten jullie liefdesbrieven, fanmail, verjaardagskaarten, kerstkaarten en dat soort dingen willen sturen, dat kan!
Liefs,
Iris (ps. de titel is een Afrikaans spreekwoord, vond ik wel grappig)
-
23 Februari 2014 - 14:52
Agnes En Geer:
Hoi Iris avontuurlijk verhaal, maar zo te lezen genieten jullie van alles.
Ook zeker doen, succes met school en verdere belevenissen.
Gr Geer en Agnes
P.s wat leuk dat Rik komt! -
23 Februari 2014 - 16:39
Anita Van Dijk:
Hey Ierke, nu heb je toch een mooi stukje Afrika gezien. En ik vind het knap dat je dat hele stuk hebt gereden. Straks ben je gewoon een superchauffeur die overal even heen rijdt:). Ik denk dat wij die route ook gaan rijden als wij daar zijn, jij weet dan toch de weg:). Groetjes van pap mam Anoukske;) xx
-
23 Februari 2014 - 20:29
Helmy En De Bubs:
Ha Iris,
leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven in dat verre warme Afrika. Wij hebben er nét weer een druk weekend hossen en springen opzitten! Kun je je nu vást niet voorstellen, toch?! Geniet ervan en we zijn benieuwd naar je nieuwe ervaringen! Groetjes en alaaf!! Helmy en de bubs. -
23 Februari 2014 - 21:13
Opa En Oma Van Dijk:
lieve Iris,
Het doet ons goed dat jij het in het verre Afrika zo naar je zin hebt.Dit kun je tevoren niet inschatten,tot het moment dat je er werkelijk bent,prachtig.
Wij zitten hier in ons koude kikkerlandje te wachten of de winter nog zijn intrede zal doen,het is echt kwakkelweer met soms temperaturen welke bij de lente horen,met s'nachts soms wat lichte vorst aan de grond;dan zit jij daar veel lekkerder.
Wat een prachtig reisverslag heb je ons gegeven,ik had er wel bij willen zijn,dan had ik wel gereden in de bergen!!,zodat jij ook van het geweldige uitzicht e.d. kon genieten,maar ja het is een beetje ver van Lieshout naar Stellenbosch.
Ik ga nu afsluiten en oma vervelen Ha ha Ha,.
Iris nog veel plezier en spoedig tot horens,wij sturen wel een kerstkaart of zo.
groetjes van opa en oma xxx. -
24 Februari 2014 - 08:27
Irna:
Ha Iris, wat weer een mooi verhaal ! Wat een belevenissen, ben benieuwd naar foto's !!! Succes weer voor de komende weer en veel liefs. Jo en Irna.
-
24 Februari 2014 - 08:28
Irna:
O ja, nog een vraagje : die post kan die naar het adres dat je Rik hebt meegegeven ?
-
24 Februari 2014 - 08:31
Irna:
En daar ben ik weer : oma en opa Schouten blijven ook op de hoogte : ik print je verslag steeds uit voor hen. Oma vind het prachtig om te lezen ! Groetjes vanuit Swartbroek. xxx -
24 Februari 2014 - 10:54
Rikkieprikkie:
Iriskee, wat heb je weer een mooi verhaal geschreven. Was wel een mooie honda.. kuch kuch.. hyundai kuch.. (sorry kon het niet laten) die jullie gehuurd hadden. Jammer dat die kinders zo druk zijn, maar ik heb er het volle vertrouwen in dat het jullie gaat lukken ze in toom te houden. Heel erg veel succes nog daar in Zuid-Afrika en ik kan nu al niet wachten tot je volgende verslag, ze zijn zo leuk om te lezen ^^
Groetjes, kusjes en knuffels van mijjj xxx -
24 Februari 2014 - 13:19
Iris:
Ahhh is het serieus een Hyundai, oké voortaan noem ik 't gewoon grijze auto :P
Mijn adres is; Academia 3: 103 A, Bosmanstreet, 7600 Stellenbosch, South Africa.
De volgende keer mag jij rijden, Opa van Lieshout! :D
Bedankt voor jullie leuke reacties en succes allemaal met dat geweldige Nederlandse weer.
En nateurlik, unne hieele gooje vasteloavundj ;)
xxx -
24 Februari 2014 - 19:08
Nelson Peterson:
Hallo Iris,
Leuke grappige verhalen.
Zo te zien heb je het erg naar je zin.
En wanneer komen de hardloop verhalen :)
Veel succes en tot je volgende avontuur.
Groetjes Nelson -
24 Februari 2014 - 19:12
Iris:
Wat leuk om een reactie van jou te zien, Nelson!
Ik probeer minstens één keer per week zo'n driekwartier te gaan hardlopen. (zelfs met 40 graden :P)
En daarnaast fiets ik zo'n 4 dagen in de week bijna 20 km per dag berg op, dus met mn
beenspieren gaat het tot nu toe wel goed!
Ik kijk er wel weer naar uit om te gaan trainen :)
Groetjes,
Iris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
